ANALISTEN ZIJN HET EENS: MATHIEU VAN DER POEL DANKT OVERWINNING AMSTEL GOLD RACE AAN LOS ZANDTOS

Elkenrade, parel in het Limburgse Land. Wie kent niet de wereldberoemde uitspraak “Jao, zègke ze in Elkerao, vraete zich sjtief en lègke zich dao”. Tweeëndertig bewoonde huizen en ongeveer 75 inwoners. That’s it. En uitgerekend dáár zorgde Los Zandtos voor een dusdanige aardverschuiving dat de geweldige overwinning van Mathieu van der Poel erbij verbleekte.

De bedoeling was aanvankelijk om ‘low profile’ of eerder nog: ‘incognito’ een bijdrage te leveren aan de festiviteiten die de gehele dorpsgemeenschap van Elkenrade jaarlijks verbindt: het dorpsfeest rondom de passage van de Amstel Gold Race door het dorp.

Tegen het middaguur arriveerde Los Zandtos ter plekke, na enig oponthoud in de laatste kilometers van de rit naar het zonnige zuiden, veroorzaakt door de dameskoers die de route doorkruiste. Jammer, maar zulke dingen gebeuren!

In plaats van de gelegenheid te bieden om eerst te acclimatiseren – zoals iedereen weet een noodzakelijk kwaad, zeker wanneer er taalgrenzen overschreden worden – werd de band al bij het uitladen van de wagens door de organisatie opgetrommeld om een optreden te verzorgen voor de Limburgse versie van Omroep Brabant, L1. Veel artiesten zouden er niet aan denken om zonder schmink en kapper voor de camera te springen, echter aan zulke sterallures heeft Los Zandtos een broertje dood. En dus werd geheel belangeloos medewerking verleend aan de reportage die door L1 op paaszondagavond de ether in werd gestuurd. Hieronder de integrale versie van die uitzending.

Over broertjes gesproken: u vraagt zich uiteraard af hoe Los Zandtos in Hemelsnaam in Elkenrade verzeild raakte. Welnu: de broer (Marc) van onze Ralph is één van de 75 inwoners van het dorp en hij maakte het mogelijk het dorpje op diverse bijdragen van Los Zandtos te vergasten.

Maar niet alleen de bezoekers van het dorpsfeest werden door Los Zandtos in hoger sferen gebracht, óók het peloton dat tegen 16.15 uur aan het dorpje voorbijtrok werd tot zijn schrik ontvangen met tonen en ritmes die nog lang door het heuvelland zullen galmen. Uiteindelijk leidde de interventie van Los Zandtos ertoe dat de koplopers van de koers op dat moment, in de laatste meters vóór de finish door heftige emoties overmand raakten, waardoor Mathieu van der Poel de zege binnen wist te slepen. Uiteraard werd direct na de wedstrijd door de jury uitgezocht hoe deze bizarre ontknoping van de finale heeft kunnen ontstaan. En al snel kroop de spreekwoordelijke aap uit de spreekwoordelijke mouw: de ontvangst van de renners in Elkenrade had ervoor gezorgd dat alleen de sterksten zich staande zouden kunnen houden in de rest van de koers. De veroorzakers van deze ontvangst, Los Zandtos, waren, toen dit uiteindelijk boven tafel kwam, al lang op weg terug naar het Brabantse vlakke land.

Marc en alle mensen in Elkenrade: wij vonden het fantastisch! Complimenten voor de organisatie en zeer, zéér bedankt voor de ontvangst, de gastvrijheid en het enthousiasme!!

Geef een reactie